żenujący

żenujący (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

(1.2) o poziomie jakiegoś dzieła beznadziejnie niski, godny pożałowania, żałosny

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	żenujący		żenująca	żenujące	żenujący	żenujące
dopełniacz	żenującego		żenującej	żenującego	żenujących
celownik	żenującemu		żenującej	żenującemu	żenującym
biernik	żenującego	żenujący	żenującą	żenujące	żenujących	żenujące
narzędnik	żenującym		żenującą	żenującym	żenującymi
miejscownik	żenującym		żenującej	żenującym	żenujących
wołacz	żenujący		żenująca	żenujące	żenujący	żenujące

przykłady:

(1.1) Opowiedzenie wam mojego ostatniego snu byłoby zbyt żenujące.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żenada ż

przym. zażenowany

czas. żenować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) embarrassing, pathetic
• duński: (1.1) pinlig, flov
• szwedzki: (1.1) generande, genant, pinsam, besvärande

źródła: