łuczniczka

łuczniczka (język polski)

wymowa:

IPA: [wut͡ʃʲˈɲit͡ʃka], AS: [u̯učʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta strzelająca z łuku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łuczniczka	łuczniczki
dopełniacz	łuczniczki	łuczniczek
celownik	łuczniczce	łuczniczkom
biernik	łuczniczkę	łuczniczki
narzędnik	łuczniczką	łuczniczkami
miejscownik	łuczniczce	łuczniczkach
wołacz	łuczniczko	łuczniczki

przykłady:

(1.1) Łuczniczki Amazonek wybiły cały oddział Greków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łuk m, łucznictwo n

forma męska łucznik

przym. łuczny

przysł. łukiem

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: łucznik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: łucznik

• angielski: (1.1) archer
• esperanto: (1.1) arkistino, arkpafistino
• francuski: (1.1) archère ż
• hiszpański: (1.1) arquera ż
• niemiecki: (1.1) Bognerin ż
• nowogrecki: (1.1) τοξότρια ż, τοξοβόλος ż
• rosyjski: (1.1) лучница ż

źródła: