łucznictwo
łucznictwo (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) sport. dyscyplina sportowa, w której strzela się z łuku do tarczy
- (1.2) sztuka posługiwania się łukiem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik łucznictwo dopełniacz łucznictwa celownik łucznictwu biernik łucznictwo narzędnik łucznictwem miejscownik łucznictwie wołacz łucznictwo
- przykłady:
- (1.1) Czy znasz olimpijczyków z Londynu w łucznictwie?
- składnia:
- kolokacje:
- łucznictwo 3D • łucznictwo biegowe • łucznictwo halowe • łucznictwo konne • łucznictwo na torach otwartych • łucznictwo polowe • łucznictwo sportowe • łucznictwo terenowe • łucznictwo tradycyjne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) boogskiet
- angielski: (1.1) archery, toxophily
- arabski: (1.1) نبالة
- azerski: (1.1) oxçuluq
- białoruski: (1.1) стральба з лука ż
- bułgarski: (1.1) стрелба с лък ż
- chiński standardowy: (1.1) 射箭, pinjin: shèjiàn
- chorwacki: (1.1) streličarstvo n
- czeski: (1.1) lukostřelba ż
- duński: (1.1) bueskydning w
- esperanto: (1.1) arkpafado
- estoński: (1.1) vibusport
- fiński: (1.1) jousiammuntaa
- francuski: (1.1) tir à l'arc m, tir m
- galijski: (1.1) tiro con arco m
- hindi: (1.1) धनुर्विद्या
- hiszpański: (1.1) tiro con arco m
- indonezyjski: (1.1) panahan
- islandzki: (1.1) bogfimi
- kataloński: (1.1) tir amb arc m
- koreański: (1.1) 궁술
- niderlandzki: (1.1) boogschieten
- niemiecki: (1.1) Bogenschießen n; (1.2) Bogenschießen n
- nowogrecki: (1.1) τοξοβολία
- portugalski: (1.1) tiro com arco m
- serbski: (1.1) стреличарство n
- słowacki: (1.1) lukostreľba ż, lukostrelectvo n
- słoweński: (1.1) lokostrelstvo n
- sycylijski: (1.1) tiru cu l'arcu m
- turecki: (1.1) okçuluk
- węgierski: (1.1) íjászat
- włoski: (1.1) tiro con l'arco m
- źródła: