wydech

wydech (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fizj. akt wydalenia powietrza z układu oddechowego na zewnątrz ustroju

(1.2) techn. wydmuchnięcie poza cylinder mieszaniny gazów, pyłów i spalin

odmiana:

przykłady:

(1.1) Życie po równo dzieli wydech i wdech.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ekspiracja, wydychanie

(1.2) wydmuch

antonimy:

(1.1) wdech

hiperonimy:

(1.1) oddech

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wydychanie n, bezdech mrz

czas. wydychać ndk., wydechiwać ndk.

przym. wydechowy

przysł. wydechowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expiration, exhalation, expulsion of breath; (1.2) exhaust, exhaustion
• baskijski: (1.1) arnasbehera
• francuski: (1.1) expiration ż; (1.2) expiration ż
• hiszpański: (1.1) espiración ż; (1.2) escape m
• kaszubski: (1.1) wëdich m, wëchôłp m, wëdichnienié n, wëchôłpnienié n
• łaciński: (1.1) expiratio ż
• niemiecki: (1.1) Ausatmen n; (1.2) Auspuff m
• włoski: (1.1) espirazione ż

źródła: