wyboczenie

wyboczenie (język polski)

efekt wyboczenia (1.1) (po prawej)

wymowa:

IPA: [ˌvɨbɔˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [vybočẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) techn. zjawisko polegające na niekontrolowanym zginaniu ściskanego elementu, zob. też wyboczenie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wyboczenie
dopełniacz	wyboczenia
celownik	wyboczeniu
biernik	wyboczenie
narzędnik	wyboczeniem
miejscownik	wyboczeniu
wołacz	wyboczenie

przykłady:

(1.1) Konstrukcje budowlane muszą być zaprojektowane tak, żeby zjawisko wyboczenia nie występowało.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) utrata stateczności

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wyboczyć (się)

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) buckling

źródła: