wszechpolak

wszechpolak (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) polit. członek lub sympatyk Młodzieży Wszechpolskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wszechpolak	wszechpolacy
dopełniacz	wszechpolaka	wszechpolaków
celownik	wszechpolakowi	wszechpolakom
biernik	wszechpolaka	wszechpolaków
narzędnik	wszechpolakiem	wszechpolakami
miejscownik	wszechpolaku	wszechpolakach
wołacz	wszechpolaku	wszechpolacy
depr. M. i W. lm: (te) wszechpolaki

przykłady:

(1.1) Wszechpolak Bolesław (…), student historii w Słupsku, dwukrotnie był już dyscyplinarnie usuwany z miejscowych akademików za pobicie, awantury i groźby.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. wszechpolaczek m

forma żeńska wszechpolka ż

przym. wszechpolski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: