wszechpolski (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. odnoszący się do całej Polski, do wszystkich Polaków[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ogólnopolski
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ogólnokrajowy, ogólnonarodowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wszechpolak mos, wszechpolka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogólnopolski
źródła:
  1.   Hasło „wszechpolski” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.