wiatyk (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kośc. komunia dawana wiernemu w niebezpieczeństwie śmierci; zob. też wiatyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Członkowie towarzyszyli księdzu, gdy udawał się z wiatykiem i w ostatniej drodze współbraci i sióstr[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. viatique < łac. viāticumpieniądze na podróż; zaoszczędzony żołd[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Ryszkowski, Dobre uczynki co do duszy, „Dziennik Bałtycki”, 2006-01-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „wiatyk” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.