walec (1.1)
 
walec (1.2)
 
walec (1.3)
 
walec (1.4)
wymowa:
IPA[ˈvalɛʦ̑], AS[valec] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pojazd budowlany, z szerokim kołem na przedniej osi, służący do wyrównywania nawierzchni; zob. też walec (maszyna) w Wikipedii
(1.2) mat. bryła o przekroju pionowym prostokąta i o podstawie będącej kołem; zob. też walec (bryła) w Wikipedii
(1.3) przedmiot w kształcie walca (1.2)
(1.4) masz. maszyna lub część maszyny do obróbki niektórych typów materiałów, np. metalu
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Do wyrównywania asfaltu na jezdni używa się walców.
(1.2) Płaszczyzna boczna walca po rozwinięciu tworzy prostokąt.
składnia:
kolokacje:
(1.2) walec prosty / kołowy / eliptyczny / hiperboliczny / parabolicznywysokość / powierzchnia / podstawa / objętość / obwód walca • tworząca walca
synonimy:
(1.1) wał drogowy
(1.3) tuleja, cylinder
(1.4) walcarka
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) bryła, bryła obrotowa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. walcownia ż, walcarka ż
czas. walcować ndk.
przym. walcowy, walcowaty, walcowany
związki frazeologiczne:
walec historiiprzyjdzie walec i wyrówna
etymologia:
(1.1-2) niem. Walze[1] → walec
uwagi:
zob. też walec w Wikipedii
nie mylić z: walc
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „walec” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.