wędrowny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɛ̃nˈdrɔvnɨ], AS[vẽndrovny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odbywający wędrówkę; zmieniający miejsce pobytu; przenoszący się z miejsca na miejsce
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W lipcu harcerze wyruszyli na obóz wędrowny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) cyrk/obóz/teatr wędrowny • trupa wędrowna • wędrowny grajekptaki/ryby wędrowne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wędrówka ż, wędrowanie n, wędrowiec m, wędrownik m, wędrowniczek m, wędrowniczka ż
czas. wędrować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: