wędrownik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. wędrowiec
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wielu wędrowników tutaj nie zagląda, bo odstrasza ich ta knieja.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wagabunda, wędrowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wędrowanie n, wędrowiec mos, wędrowniczek m, wędrowniczka ż, wędrówka ż, zawędrowanie n
czas. wędrować ndk., zawędrować dk., zawędrowywać ndk.
przym. wędrowny, wędrowniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wędrować + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wędrowiec
źródła: