wędrownik

wędrownik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. wędrowiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wędrownik	wędrownicy
dopełniacz	wędrownika	wędrowników
celownik	wędrownikowi	wędrownikom
biernik	wędrownika	wędrowników
narzędnik	wędrownikiem	wędrownikami
miejscownik	wędrowniku	wędrownikach
wołacz	wędrowniku	wędrownicy

przykłady:

(1.1) Wielu wędrowników tutaj nie zagląda, bo odstrasza ich ta knieja.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wagabunda, wędrowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wędrowanie n, wędrowiec mos, wędrowniczek m, wędrowniczka ż, wędrówka ż, zawędrowanie n

czas. wędrować ndk., zawędrować dk., zawędrowywać ndk.

przym. wędrowny, wędrowniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wędrować + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wędrowiec

źródła: