wąpierz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mit. słow. fant. istota nadprzyrodzona, wskrzeszony trup mający żywić się krwią ludzi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na szmaty wąpierz nieszczęsnych podarł, całą z żył krew wypił![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wampir
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ostatecznie najprawdopodobniej z prasł. *ǫpirь; notowane w Kulturze ludowej Słowian Kazimierza Moszyńskiego jako dialektalna forma pol. upiór, nie znajduje jednak potwierdzenia w źródłach gwarowych[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wampir
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hanna Popowska-Taborska, Kłopoty ze słowiańskim upiorem, 1999, w: Z językowych dziejów Słowiańszczyzny.