verlassen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[fɛɐ̯ˈlasn̩] IPA[fɛɐ̯ˈliːs] IPA[fɛɐ̯ˈlasn̩]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) opuszczać, opuścić
(1.2) porzucać, porzucić; zostawić, zostawiać

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony, w użyciu zwrotnym

(2.1) polegać, zdawać się, zdać się

przymiotnik

(3.1) opuszczony, samotny
odmiana:
(1-2)[1] verlassen (verlässt), verließ, verlassen (haben)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Ihr Mann hat sie verlassen.Jej mąż porzucił.
(1.1) Er verließ ihre Behausung in Eile.Opuścił ich/jej domostwo w pośpiechu.
(1.1) Der Optimismus hat mich nie verlassen.Optymizm nigdy mnie nie opuścił.
(2.1) Sie können sich auf mich verlassen.Może Pan na mnie polegać.
składnia:
(1.1) jdn./etw. (Akk.) verlassen → opuszczać / opuścić +B.
(2.1) sich auf[2] etw./jdn. (Akk.) verlassen → zdawać (się) / zdać (się) na +B.
kolokacje:
(1.1) in der Not verlassen → opuścić w potrzebie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Verlassen n, Verlass m, Verlassenheit ż
przym. verlässlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1-2) zobacz też: lassenablassenanlassenauflassenauslassenbelassendurchlasseneinlassenentlassenerlassenhinterlassennachlassenniederlassenüberlassenumlassenunterlassenverlassenvorlassenweglassenzerlassenzulassenzurücklassen
źródła: