ustanawiać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌustãˈnavʲjäʨ̑], AS[ustãnavʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wprowadzać jako prawo
(1.2) mianować, powoływać jakiś organ władzy
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Kazimierz Wielki wznosi tu potężny zamek i ustanawia starostwo międzyrzeckie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustawa ż, ustawka ż, ustawianie n, stacz m, stojak m, stojan m, ustanowienie n, ustanawianie n
czas. stawiać, stać, ustawiać, wystać, ustanowić
przym. ustawowy, ustawny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „ustanawiać” w: SJP.pl.
  1. Krystyna Malik, Raciborska Maria (red.), Przewodnik po Polsce, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.