upphrópun

upphrópun (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˡʏhphrouːpʏn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zawołanie, okrzyk

(1.2) gram. wykrzyknik

odmiana:

(1.1) lp upphróp|un, ~un, ~un, ~unar (~unin, ~unina, ~uninni, ~unarinnar); lm ~anir, ~anir, ~um, ~ana (~anirnar, ~anirnar, ~unum, ~ananna)

przykłady:

(1.1) Ég þoli ekki svona upphrópanir eins og "ví", "jeij", "júhú" og þannig. → Nie znoszę takich okrzyków jak "łiii", "jejku", "juhu" i tak dalej.

(1.2) Upphrópun er óbeygjanlegt smáorð sem lýsir tilfinningum, t.d. undrun, gleði og sorg. → Wykrzyknik to słowo funkcyjne, które wyraża odczucia, takie jak zdziwienie, zadowolenie czy zmartwienie.

składnia:

kolokacje:

(1.2) upphrópunarmerki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

upp- + rzecz. hrópun

uwagi:

źródła: