Wikisłownik

truizm

truizm (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˈtrujism̥], AS: [trui ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wypowiedź prawdziwa, ale taka, że jej treść jest wszystkim znana; banał, coś oczywistego
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktruizmtruizmy
dopełniacztruizmutruizmów
celowniktruizmowitruizmom
bierniktruizmtruizmy
narzędniktruizmemtruizmami
miejscowniktruizmie[1]truizmach
wołacztruizmie[1]truizmy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) banał, frazes, komunał, liczman, oczywistość, ogólnik, slogan, stara śpiewka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. truistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=truizm&oldid=7191947”