truizm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtrujism̥], AS[trui ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wypowiedź prawdziwa, ale taka, że jej treść jest wszystkim znana; banał, coś oczywistego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) banał, frazes, komunał, liczman, oczywistość, ogólnik, slogan, stara śpiewka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. truistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.