oczywistość

oczywistość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest oczywiste; cecha tych, którzy są oczywiści

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oczywistość	oczywistości
dopełniacz	oczywistości	oczywistości
celownik	oczywistości	oczywistościom
biernik	oczywistość	oczywistości
narzędnik	oczywistością	oczywistościami
miejscownik	oczywistości	oczywistościach
wołacz	oczywistości	oczywistości

przykłady:

składnia:

(1.1) oczywistość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. oczywisty

przysł. oczywiście

partyk. oczywiście

wykrz. oczywiście

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. oczywisty + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) очевидност ż

źródła: