tendencyjny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌtɛ̃ndɛ̃nˈt͡sɨjnɨ], AS[tndẽncyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stronniczy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ustalenia jej kontrolerów potwierdziły zarzuty Urzędu Marszałkowskiego. - Kasa Chorych została napuszczona przez Urząd Marszałkowski. Ustalenia tendencyjne - mówi dyrektor, który odpiera wszystkie zarzuty[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) literatura tendencyjna
synonimy:
(1.1) jednostronny, jednokierunkowy
antonimy:
(1.1) bezstronny, obiektywny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tendencja ż, tendencyjność ż
przysł. tendencyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Piotr Michalski, Gazeta Wrocławska, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.