tendencyjny
tendencyjny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) stronniczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tendencyjny tendencyjna tendencyjne tendencyjni tendencyjne dopełniacz tendencyjnego tendencyjnej tendencyjnego tendencyjnych celownik tendencyjnemu tendencyjnej tendencyjnemu tendencyjnym biernik tendencyjnego tendencyjny tendencyjną tendencyjne tendencyjnych tendencyjne narzędnik tendencyjnym tendencyjną tendencyjnym tendencyjnymi miejscownik tendencyjnym tendencyjnej tendencyjnym tendencyjnych wołacz tendencyjny tendencyjna tendencyjne tendencyjni tendencyjne
- przykłady:
- (1.1) Ustalenia jej kontrolerów potwierdziły zarzuty Urzędu Marszałkowskiego. - Kasa Chorych została napuszczona przez Urząd Marszałkowski. Ustalenia są tendencyjne - mówi dyrektor, który odpiera wszystkie zarzuty[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) literatura tendencyjna
- synonimy:
- (1.1) jednostronny, jednokierunkowy
- antonimy:
- (1.1) bezstronny, obiektywny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tendencja ż, tendencyjność ż
- przysł. tendencyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tendentious
- białoruski: (1.1) тэндэнцыйны
- bułgarski: (1.1) тенденциозен
- duński: (1.1) tendentiøs
- interlingua: (1.1) tendentiose
- rosyjski: (1.1) тенденциозный
- słowacki: (1.1) tendenčný
- źródła:
- ↑ Piotr Michalski, Gazeta Wrocławska, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.