bezstronny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɛsˈːtrɔ̃nːɨ], AS[be•strõ•ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie opowiada się po żadnej ze stron (np. konfliktu)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Otrzymanie akredytacji zobowiązuje do bezstronnej, obiektywnej obsługi prasowej urzędu prezydenta[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutralny, obiektywny, obojętny
antonimy:
(1.1) stronniczy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezstronność ż
przysł. bezstronnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Głąbiński, Polityka po amerykańsku, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.