synklina

synklina (język polski)

synklina (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. wklęsły fałd warstw skalnych; zob. też synklina w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	synklina	synkliny
dopełniacz	synkliny	synklin
celownik	synklinie	synklinom
biernik	synklinę	synkliny
narzędnik	synkliną	synklinami
miejscownik	synklinie	synklinach
wołacz	synklino	synkliny

przykłady:

(1.1) W jądrze synkliny znajdują się warstwy najmłodsze, a na zewnątrz (na tzw. skrzydłach) najstarsze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) synklina fałszywa

synonimy:

(1.1) łęk, niecka

antonimy:

(1.1) antyklina, siodło

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. geosynklina ż, synklinorium n

przym. synklinalny

przysł. synklinalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. συγκλίνω (sunklínô) < gr. σύν + κλίνω (sún + klínô) → obok + naginać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) syncline
• baskijski: (1.1) sinklinal
• bułgarski: (1.1) синклинала ż (sinklinala)
• słowacki: (1.1) synklinála ż
• ukraiński: (1.1) синкліналь ż (sinklìnalʹ)
• włoski: (1.1) sinclinale ż

źródła: