synantrop

synantrop (język polski)

typowy synantrop (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) biol. roślina lub zwierzę przystosowane do życia w środowisku silnie przekształconym przez ludzi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	synantrop	synantropy
dopełniacz	synantropa	synantropów
celownik	synantropowi	synantropom
biernik	synantropa	synantropy
narzędnik	synantropem	synantropami
miejscownik	synantropie	synantropach
wołacz	synantropie	synantropy

przykłady:

(1.1) Za synantropy mogą być uznane np. bociany czy sierpówki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. synantropizować się ndk.

przysł. synantropijnie

rzecz. półsynantrop mzw, synantropizacja ż, synantropizm n

przym. synantropijny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. συν- + ἄνθρωπος → razem + człowiek

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) synanthrope

źródła: