strychulec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[strɨˈxulɛʦ̑], AS[stryχulec]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ochraniacz zakładany na pęciny zwierzętom pociągowym i wierzchowym dla zapobieżenia kaleczeniu („strychowaniu”)
(1.2) deseczka do usuwania nadmiaru towarów sypkich, np. zboża, poprzez przesuwanie jej po krawędzi naczynia - miary
(1.3) deseczka lub naprężony sznurek do obcięcia nadmiaru materiału, przesuwany po krawędzi formy do wyrobu cegieł, oraz wygładzania powierzchni cegły w czasie jej formowania
(1.4) łow. krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
podciągać pod jeden strychulec / podciągnąć pod jeden strychulec
etymologia:
niem. Streichholz[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.