sprzątaczka

sprzątaczka (język polski)

sprzątaczka (1.1)

wymowa:

IPA: [spʃɔ̃nˈtat͡ʃka], AS: [spšõntačka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zawodowo zajmująca się sprzątaniem, zwłaszcza pomieszczeń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprzątaczka	sprzątaczki
dopełniacz	sprzątaczki	sprzątaczek
celownik	sprzątaczce	sprzątaczkom
biernik	sprzątaczkę	sprzątaczki
narzędnik	sprzątaczką	sprzątaczkami
miejscownik	sprzątaczce	sprzątaczkach
wołacz	sprzątaczko	sprzątaczki

przykłady:

(1.1) Sprzątaczka energicznie chlusnęła wodą na zabłoconą posadzkę.

(1.1) Sprzątaczki były królowymi - bezpardonowo wchodziły o szóstej rano i wyganiały na korytarz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) salowa

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sprzątanie n, sprzątnięcie n

forma męska sprzątacz m

czas. sprzątać ndk., sprzątnąć dk., uprzątać ndk., uprzątnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cleaning lady
• białoruski: (1.1) прыбіральшчыца ż
• bułgarski: (1.1) чистачка ż
• czeski: (1.1) uklízečka ż
• duński: (1.1) rengøringskone w, rengøringsdame w, rengøringsassistent w
• hiszpański: (1.1) limpiadora ż, mujer de la limpieza ż
• kaszubski: (1.1) sprzątôczka ż
• litewski: (1.1) valytoja m
• nowogrecki: (1.1) καθαρίστρια ż
• rosyjski: (1.1) уборщица ż
• ukraiński: (1.1) прибиральниця ż
• węgierski: (1.1) takarítónő

źródła: