scyphus
scyphus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) scyphus, scyphī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik scyphus scyphī dopełniacz scyphī scyphōrum celownik scyphō scyphīs biernik scyphum scyphōs ablatyw scyphō scyphīs wołacz scyphe scyphī
- przykłady:
- (1.1) Incipio queri me nihil habiturum, quod alicuius esset pretii, si etiam scyphi essent ablati.[3] → Zaczynam [wtedy] żalić się, że nie będę miał niczego, co ma jakąś wartość, jeśli także puchary zostaną zabrane[4].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) poculum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „scyphus” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 2, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-302-X, s. 696.
- ↑ 2,0 2,1 William Smith, LLD. William Wayte. G. E. Marindin, A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, John Murray, 1890.
- ↑ Cyceron, In Verrem, 2.4.31.
- ↑ Informator o egzaminie maturalnym z języka łacińskiego i kultury antycznej od roku szkolnego 2022/2023, Centralna Komisja Egzaminacyjna, Warszawa, 2021, s. 10, ISBN 978-83-66725-26-3.