sankcjonować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌsãŋkt͡sʲjɔ̃ˈnɔvat͡ɕ], AS[sãŋkcʹi ̯õnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) praw. autorytatywnie zatwierdzać, nadawać moc prawną lub urzędową
(1.2) aprobować, przyzwalać na coś, uznawać za dopuszczalne
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sankcja ż, sankcjonowanie n
czas. usankcjonować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: