rukola (język polski) edytuj

 
rukola (1.1)
 
rukola (1.2)
wymowa:
IPA[ruˈkɔla], AS[rukola] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. bot. rokietta siewna, roślina warzywna i przyprawowa
(1.2) kulin. jarzyna z pikantnych liści rokietty siewnej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Do obiadu podałem dziś sałatkę z rukoli i sera pleśniowego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rokietta siewna
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roślina
(1.2) jarzyna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruccola ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) wł. ruccola[1]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „rukola” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.