ruchomość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ruˈxɔ̃mɔɕʨ̑], AS[ruχõmość], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ekon. rzecz stanowiąca czyjąś własność, dająca się przenosić[1]; zob. też ruchomość w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) W oświadczeniu majątkowym należy ujawnić posiadane nieruchomości, a także ruchomości o wartości powyżej dziesięciu tysięcy złotych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ruchomość domowa • ruchomości domowe
synonimy:
(1.1) majątek ruchomy, mienie ruchome
antonimy:
(1.1) nieruchomość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) samochód, dzieło sztuki
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruch m, ruszanie n, ruszenie n, ruchacz m, ruchomostka ż
czas. ruszać, ruchać
przym. ruchomy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ruchomość” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.