rtęć
rtęć (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Hg i liczbie atomowej 80; zob. też rtęć w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik rtęć dopełniacz rtęci celownik rtęci biernik rtęć narzędnik rtęcią miejscownik rtęci wołacz rtęci
- przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma rtęć?
- (1.1) Związki rtęci powoli akumulują się w organizmach, zabijają więc powoli[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) słupek rtęci • piorunian rtęci • związki rtęci
- synonimy:
- (1.1) symbol. Hg, daw. merkuriusz, przen. żywe srebro
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pierwiastek
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) amalgamat
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rtęcica ż, rtęciówka ż, ortęć ż, metylortęć ż
- przym. rtęciowy, rtęciawy, rtęcioorganiczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) zhivë ż
- angielski: (1.1) mercury, quicksilver
- arabski: (1.1) زئبق m (ziʾbaq)
- baskijski: (1.1) merkurio, zilarbizi
- białoruski: (1.1) ртуць ż
- bułgarski: (1.1) живак m
- chorwacki: (1.1) živa ż
- czeski: (1.1) rtuť ż
- duński: (1.1) kviksølv n
- esperanto: (1.1) hidrargo
- farerski: (1.1) kviksilvur
- fiński: (1.1) elohopea
- francuski: (1.1) mercure ż
- fryzyjski: (1.1) kwik n
- hindi: (1.1) पारा
- hiszpański: (1.1) mercurio m
- islandzki: (1.1) kvikasilfur n
- karaimski: (1.1) тири кюмюш
- kataloński: (1.1) mercuri m
- koreański: (1.1) 수은 (suŭn)
- łaciński: (1.1) hydrargyrum n
- macedoński: (1.1) жива ż
- niemiecki: (1.1) Quecksilber n, Hydrargyrum n
- norweski (bokmål): (1.1) kvikksølv
- nowogrecki: (1.1) υδράργυρος m
- rosyjski: (1.1) ртуть ż
- sanskryt: (1.1) अमर
- serbski: (1.1) жива ż
- słowacki: (1.1) ortuť ż, živé striebro n
- słoweński: (1.1) živo srebro n
- starogrecki: (1.1) ὑδράργυρος m
- szwedzki: (1.1) kvicksilver n
- ukraiński: (1.1) ртуть ż
- węgierski: (1.1) higany
- włoski: (1.1) mercurio m
- źródła:
- ↑ Bartosz T. Wieliński: Rtęć w Odrze. Niemieckie ponowne badania wskazują, że miejscami przekroczono normy (pl). wyborcza.pl, 15 sierpnia 2022. [dostęp 15 sierpnia 2022].
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.