przeciwniczka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɛʨ̑ivʲˈɲiʧ̑ka], AS[pšećivʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: przeciwnik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chociaż na boisku były przeciwniczkami, to prywatnie bardzo się lubiły.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeciwnik
przym. przeciwny
przysł. przeciwnie
partyk. przeciwnie
przyim. przeciw
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeciwnik
źródła: