przebóstwienie (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. nadanie komuś lub czemuś pierwiastka boskiego, osiągnięcie cech bóstwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bóg / Bóg m, bóstwo n, bogini ż, boginka ż, ubóstwianie n, ubóstwienie n, bożek m, bożątko n, bożnica ż, pobożność ż, boskość ż, bożość ż, zbożność ż, pobożnisia ż, pobożniś m, pobożnienie n, spobożnienie n, bezbożnik m, bezbożniczka ż, bezbożnica ż, bezbożność ż
czas. przebóstwiać ndk., przebóstwić dk., ubóstwiać ndk., ubóstwić dk., pobożnieć ndk., spobożnieć dk.
przym. boski, boży, pobożny, bożnicowy, ubożuchny, zbożny, bezbożny, zbożowy
przysł. bosko, pobożnie, bezbożnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: