pobożność

pobożność (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈbɔʒnɔɕʨ̑], AS: [pobožność]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co pobożne lub tego, kto pobożny; religijność, oddanie wierze religijnej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pobożność	pobożności
dopełniacz	pobożności	pobożności
celownik	pobożności	pobożnościom
biernik	pobożność	pobożności
narzędnik	pobożnością	pobożnościami
miejscownik	pobożności	pobożnościach
wołacz	pobożności	pobożności

przykłady:

(1.1) Nie ukrywał swej pobożności, każdego szabatu chodząc do synagogi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) książk. bogobojność, nabożność, religijność, świątobliwość

antonimy:

(1.1) bezbożność, ateizm

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) bigoteria, dewocja, świętoszkowatość, religianctwo; wulg. świętojebliwość

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przebóstwienie n, bóg mos, Bóg mos, bogini ż, pobożnisiostwo n, pobożniś m, pobożnisia ż, pobożnienie n, spobożnienie n

czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk.

przym. pobożnościowy, pobożny, zbożny

przysł. pobożnie

wykrz. przebóg

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pobożny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) piety
• białoruski: (1.1) набожнасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) пабожнасьць ż, багабойнасьць ż
• esperanto: (1.1) pieco, pio
• gudźarati: (1.1) ઐશ્વર્ય n (aiśvarya)
• niemiecki: (1.1) Frömmigkeit ż
• rosyjski: (1.1) благочестие n, набожность ż
• ukraiński: (1.1) благочестя n, набожність ż

źródła: