polskie prawo jazdy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpravɔ ˈjazdɨ], AS[pravo i ̯azdy] ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) mot. dokument potwierdzający umiejętności jego posiadacza do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wydawany przez odpowiednie organy państwowe; zob. też prawo jazdy w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Nie mogę prowadzić, bo zapomniałem prawa jazdy.
(1.1) Rafał marzy o prawie jazdy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. prawko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) często popełnianym błędem jest odmienianie także drugiego członu[1]
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Motoryzacja
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Czeski błąd” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.