Wikisłownik

prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie

prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [pravʲˈʥ̑ivɨx pʃɨˈjäʨ̑uw pɔˈznajɛ‿ɕɛ ˈv‿bʲjɛ̇ʥ̑ɛ], AS: [pravʹʒ́ivyχ pšyi ̯äćuu̯ poznai ̯e‿śe v‿bʹi ̯ėʒ́e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• denazal.• przyim. nie tw. syl.• zestr. akc.• i → j  ​?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) szczery przyjaciel nie opuszcza kogoś, gdy ten ma kłopoty; w nieszczęściu, niepowodzeniu okazuje się, kto jest prawdziwym przyjacielem
odmiana:
przykłady:
(1.1) […] Powiedział mi – rzekł Mieszek – przysłowie niedźwiedzie: • Że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zjesz beczkę soli, nim poznasz do woli
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz przysłowia o: biedzie • przyjaźni
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Adam Mickiewicz, Przyjaciele
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=prawdziwych_przyjaciół_poznaje_się_w_biedzie&oldid=8287411”