wymowa:
IPA[ˌpɔlʲiˈɡrafʲja], AS[polʹigrafʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. poligr. dział techniki zajmujący się wytwarzaniem publikacji drukowanych; zob. też poligrafia w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Od kandydata oczekujemy znajomości zagadnień związanych z poligrafią.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drukarstwo[2], poligr.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poligraf m, poligrafika m
przym. poligraficzny
związki frazeologiczne:
mała poligrafia
etymologia:
gr. πολυγραφία (polygraphía)płodne pisarstwo[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „poligrafia” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. III, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 668.
  2.   Hasło „poligrafia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.