podniebienie

podniebienie (język polski)

podniebienie (1.1)

wymowa:: ^?/i, IPA: [ˌpɔdʲɲɛˈbʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [podʹńebʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1-3)

kolokacje:: (1.1) podniebienie twarde, podniebienie miękkie; (1.2) delikatne podniebienie

angielski: (1.1) palate; (1.2) palate
arabski: (1.1) حنك
baskijski: (1.1) ahosabai
białoruski: (1.1) паднябенне n
bułgarski: (1.1) небце n
duński: (1.1) gane w
esperanto: (1.1) palato
francuski: (1.1) palais m
galicyjski: (1.1) padal m; (1.2) padal m; (1.3) intradorso m
hiszpański: (1.1) paladar m; (1.2) paladar m; (1.3) intradós m
interlingua: (1.1) palato; (1.2) palato
islandzki: (1.1) gómur m
japoński: (1.1) 口蓋 (こうがい, kōgai)
jidysz: (1.1) גומען m (gumen)
litewski: (1.1) gomurys m
łaciński: (1.1) palatum
niemiecki: (1.1) Gaumen m
norweski (bokmål): (1.1) gane m
nowogrecki: (1.1) υπερώα ż, ουρανίσκος m; (1.2) ουρανίσκος m
omahijsko-ponkaski: (1.1) ttagðáde
portugalski: (1.1) paladar m; (1.2) paladar m
rosyjski: (1.1) нёбо n
szwedzki: (1.1) gom w
ukraiński: (1.1) піднебіння n
węgierski: (1.1) szájpadlás
wilamowski: (1.1) gauma m, hymół m, hymmuł m, hymuł m
włoski: (1.1) palato m; (1.2) palato m