pierworodny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpʲjɛrvɔˈrɔdnɨ], AS[pʹi ̯ervorodny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) urodzony jako pierwszy z potomstwa
(1.2) daw. przyrodzony, wrodzony[1]
(1.3) daw. pierwotny, pierwszy, początkowy[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) syn pierworodny (1.1)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) [...] Gród ten postanowił Kazimierz oddać na powrót synowi pierworodnemu siostry swojej.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) syn pierworodny
(1.2) grzech pierworodny
synonimy:
(1.1) daw. jednorodzony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierworództwo n, pierworódka ż
forma żeńska pierworodna ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „pierworodny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Biblioteka Ossolińskich: pismo historyi, literaturze, umiejętnościom i rzeczom narodowym poświęcone. Poczet nowy, Tom 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1865, s. 316.