pierworodny
pierworodny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌpʲjɛrvɔˈrɔdnɨ], AS: [pʹi ̯ervorodny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) urodzony jako pierwszy z potomstwa
- (1.2) daw. przyrodzony, wrodzony[1]
- (1.3) daw. pierwotny, pierwszy, początkowy[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) syn pierworodny (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pierworodny pierworodna pierworodne pierworodni pierworodne dopełniacz pierworodnego pierworodnej pierworodnego pierworodnych celownik pierworodnemu pierworodnej pierworodnemu pierworodnym biernik pierworodnego pierworodny pierworodną pierworodne pierworodnych pierworodne narzędnik pierworodnym pierworodną pierworodnym pierworodnymi miejscownik pierworodnym pierworodnej pierworodnym pierworodnych wołacz pierworodny pierworodna pierworodne pierworodni pierworodne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) [...] Gród ten postanowił Kazimierz oddać na powrót synowi pierworodnemu siostry swojej.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) syn pierworodny
- (1.2) grzech pierworodny
- synonimy:
- (1.1) daw. jednorodzony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierworództwo n, pierworódka ż
- forma żeńska pierworodna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) first-born, firstborn, first
- baskijski: (1.1) lehenjaio, lehensortu
- białoruski: (1.1) першародны; (2.1) першынец m
- duński: (1.1) førstefødt
- esperanto: (1.1) unuenaskita; (2.1) unuenaskito
- hiszpański: (1.1) primogénito
- niemiecki: (1.1) erstgeboren
- norweski (bokmål): (1.1) førstefødt
- norweski (nynorsk): (1.1) førstefødd
- nowogrecki: (1.1) πρωτότοκος
- rosyjski: (1.1) первородный; (2.1) первенец m
- słowacki: (1.1) prvorodený
- somalijski: (2.1) curad m
- ukraiński: (1.1) перворідний, первородний
- węgierski: (1.1) elsőszülött; (2.1) elsőszülött
- włoski: (1.1) primogenito
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „pierworodny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Biblioteka Ossolińskich: pismo historyi, literaturze, umiejętnościom i rzeczom narodowym poświęcone. Poczet nowy, Tom 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1865, s. 316.