pięcioczłonowy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃwɔ̃ˈnɔvɨ], AS[pʹi ̯ė̃ńćoču̯õnovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) liczący pięć członów, składający się z pięciu członów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podstawiając cztery miejsca koordynacyjne w tym jonie tworzy trzy pierścienie pięcioczłonowe[1].
(1.1) Na przykład gracz ze skomplikowanym cztero- czy pięcioczłonowym nazwiskiem stawał się Silvą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mirosława Deka, Maria Turowska, Laboratorium analizy ilościowej, 1989, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Dariusz Rosiak, Polityka, 13/05/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.