pentekostalizm (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. nurt chrześcijaństwa wyrosły i zakorzeniony w ewangelikalnym protestantyzmie, charakteryzujący się uprzywilejowaną rolą Ducha Świętego; zob. też pentekostalizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Badania naukowe nad pentekostalizmem prowadzą również teologowie katoliccy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nurt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. neopentekostalizm mrz, pentekostalizacja ż
przym. pentekostalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ΠεντηκοστήPięćdziesiątnica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.