palący

palący (język polski)

wymowa:

IPA: [paˈlɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [palõncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od czasownika palić

przymiotnik

(2.1) książk. przen. pilny

(2.2) książk. przen. dojmujący, dotkliwy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) osoba paląca papierosy

odmiana:

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	palący		paląca	palące	palący	palące
dopełniacz	palącego		palącej	palącego	palących
celownik	palącemu		palącej	palącemu	palącym
biernik	palącego	palący	palącą	palące	palących	palące
narzędnik	palącym		palącą	palącym	palącymi
miejscownik	palącym		palącej	palącym	palących
wołacz	palący		paląca	palące	palący	palące

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	palący	palący
dopełniacz	palącego	palących
celownik	palącemu	palącym
biernik	palącego	palących
narzędnik	palącym	palącymi
miejscownik	palącym	palących
wołacz	palący	palący

przykłady:

(2.1) Rząd zdecydował się rozwiązać palącą kwestię bezrobocia.

składnia:

kolokacje:

(2.1) palący problem • paląca potrzeba/kwestia

(2.2) paląca tęsknota • palący ból

synonimy:

(3.1) palacz; reg. śl. kurzok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. palenie n, paląca ż

czas. palić ndk.

przym. palny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (3.1) مدخن
• hiszpański: (2.1) urgente; (3.1) fumador m

źródła: