ozdobnik
ozdobnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. szt. element, który zdobi
- (1.2) druk. materiał zecerski służący do otrzymywania ornamentów
- (1.3) muz. dźwięki upiększające, dające urozmaicenie, ożywiające, uzupełniające melodię
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ozdobnik ozdobniki dopełniacz ozdobnika ozdobników celownik ozdobnikowi ozdobnikom biernik ozdobnik ozdobniki narzędnik ozdobnikiem ozdobnikami miejscownik ozdobniku ozdobnikach wołacz ozdobniku ozdobniki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ozdoba ż, zdobienie n, ozdobienie n
- czas. ozdabiać ndk., zdobić ndk., ozdobić dk.
- przym. ozdobny, zdobniczy
- przysł. ozdobnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.3) agrément m
- hiszpański: (1.1) ornamento m; (1.3) floritura ż, adorno m
- niemiecki: (1.3) Verzierung ż
- włoski: (1.3) fioritura
- źródła: