orbitrek
orbitrek (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) sport. urządzenie do treningu, na którym nogi imitują chód, jazdę na nartach lub jazdę na rowerze, a ręce poruszają naprzemiennie uchwytami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orbitrek orbitreki dopełniacz orbitreka orbitreków celownik orbitrekowi orbitrekom biernik orbitrek / orbitreka[1] orbitreki narzędnik orbitrekiem orbitrekami miejscownik orbitreku orbitrekach wołacz orbitreku orbitreki
- przykłady:
- (1.1) Dzięki płynności i eliptycznemu przebiegowi ruchów trening na orbitreku nie jest szkodliwy dla stawów[2].
- (1.1) Ćwiczenia na orbitreku angażują dolne i górne partie ciała.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) orbitrek magnetyczny / elektromagnetyczny / mechaniczny
- synonimy:
- (1.1) trenażer eliptyczny, crosstrainer
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „orbitrek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Internetu