odtruwacz (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzad. coś zobojętniającego działanie trucizn w organizmie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wątroba jest niezwykle ważnym narządem w organizmie człowieka. [...] Tak naprawdę to największy odtruwacz naszego organizmu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odtrutka ż
czas. odtruć dk., odtruwać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. odtruwać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wątroba — strażnik organizmu, „Dziennik Zachodni”, 2006-10-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.