niewydolność

niewydolność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛvɨˈdɔlnɔɕʨ̑], AS: [ńevydolność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. niezdolność do skutecznego działania

(1.2) awaria, usterka

(1.3) nieudolność, brak kompetencji

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niewydolność
dopełniacz	niewydolności
celownik	niewydolności
biernik	niewydolność
narzędnik	niewydolnością
miejscownik	niewydolności
wołacz	niewydolności

przykłady:

(1.1) Zmarła z powodu niewydolności oddechowo-krążeniowej.

składnia:

kolokacje:

niewydolność krążenia • niewydolność łożyska • niewydolność nerek • niewydolność oddechowa • niewydolność serca • ostra niewydolność • przewlekła niewydolność

synonimy:

(1.1-2) niedomoga, uszkodzenie

(1.3) nieskuteczność

antonimy:

(1) wydolność, sprawność, udolność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niewydolny

przysł. niewydolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insufficiency, failure (1.2) failure (1.3) inefficiency
• arabski: (1.1) قصور
• japoński: (1.1) 不全 (ふぜん, fuzen)
• łaciński: (1.1) insufficientia
• rosyjski: (1.1) недостаточность, неработоспособность

źródła: