narobić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wytworzyć czegoś dużo
(1.2) pot. wydalić gdzieś kał, mocz

czasownik zwrotny dokonany narobić się

(2.1) napracować się
odmiana:
przykłady:
(1.1) Julia narobiła naleśników jak dla całego pułku.
(1.2) Pies sąsiadki znowu narobił nam na wycieraczkę.
(2.1) Przy tym rozdawaniu ulotek to się chyba zbytnio nie narobiłaś?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) nawalić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. robić ndk.
rzecz. narobienie n
związki frazeologiczne:
narobić bigosunarobić rabanunarobić sobie wrogów
etymologia:
pol. na- + robić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: