naśladowca

naśladowca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która kogoś naśladuje, wzoruje się na kimś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	naśladowca	naśladowcy
dopełniacz	naśladowcy	naśladowców
celownik	naśladowcy	naśladowcom
biernik	naśladowcę	naśladowców
narzędnik	naśladowcą	naśladowcami
miejscownik	naśladowcy	naśladowcach
wołacz	naśladowco	naśladowcy

przykłady:

(1.1) Wegetarianizm to opcja, której naśladowcami są przede wszystkim buddyści.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) imitator, odtwórca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) epigon

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naśladownictwo n, naśladowanie n

forma żeńska naśladowczyni ż

przym. naśladowczy, naśladowniczy

czas. naśladować

przysł. naśladowczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. naśladować + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) imitator, mimic
• białoruski: (1.1) наследавальнік m
• francuski: (1.1) imitateur m
• hiszpański: (1.1) imitador m
• nowogrecki: (1.1) μιμητής m
• rosyjski: (1.1) подражатель m
• włoski: (1.1) copione m

źródła: