naśladowczyni

naśladowczyni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnaɕladɔfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [naśladofčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: naśladowca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	naśladowczyni	naśladowczynie
dopełniacz	naśladowczyni	naśladowczyń
celownik	naśladowczyni	naśladowczyniom
biernik	naśladowczynię	naśladowczynie
narzędnik	naśladowczynią	naśladowczyniami
miejscownik	naśladowczyni	naśladowczyniach
wołacz	naśladowczyni	naśladowczynie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. naśladowca

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. naśladowca + -yni

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: naśladowca

źródła: