motornicza (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌmɔtɔˈrʲɲiʧ̑a], AS[motorʹńiča], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się zawodowo prowadzeniem tramwaju; zob. też motorniczy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W piątek nad ranem dwóch mężczyzn pobiło i okradło z pieniędzy i biletów motorniczą[3].
(1.1) Panie motornicze od razu zyskały sympatię wrocławian[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska motorniczy
przym. motorowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od: motorniczy
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: motorniczy
źródła:
  1.   Hasło „motornicza” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „motornicza” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. 3,0 3,1 z Internetu