mocznica

mocznica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. stan zatrucia ustroju produktami przemiany materii (m.in. mocznikiem) jako przejaw zaawansowanej niewydolności nerek, powodujący wiele przykrych objawów, jak np. męczliwość, wymioty, wyniszczenie, bóle głowy, świąd, obrzęk płuc, krwawienia itd.; zob. też mocznica w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mocznica wyniszczała go coraz bardziej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) schyłkowa niewydolność nerek, uremia, przewlekła choroba nerek, PChN

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mocz mrz, mocznik mrz, moczenie n, zmoczenie n, namoczenie n, wymoczenie n, zamoczenie n, odmoczenie n, przemoczenie n

czas. moczyć ndk., zmoczyć dk., zamoczyć dk., namoczyć dk., odmoczyć dk.

przym. mocznicowy, moczowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. uraemia, amer. uremia
• białoruski: (1.1) урэмія ż
• francuski: (1.1) urémie ż
• ido: (1.1) uremio
• interlingua: (1.1) uremia
• łaciński: (1.1) uraemia ż
• niemiecki: (1.1) Harnvergiftung ż, Urämie ż
• słowacki: (1.1) urémia ż
• ukraiński: (1.1) уремія ż (uremìâ)

źródła: