młodzianek
młodzianek (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. zdrobn. od młodzian
- (1.2) książk. młody mężczyzna, chłopak[1]
- (1.3) kult. rel. każde z niemowląt zabitch przez siepaczy Heroda[2]
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: młodzianka
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik młodzianek młodziankowie dopełniacz młodzianka młodzianków celownik młodziankowi młodziankom biernik młodzianka młodzianków narzędnik młodziankiem młodziankami miejscownik młodzianku młodziankach wołacz młodzianku młodziankowie depr. M. i W. lm: (te) młodzianki[3]
- przykłady:
- (1.3) Za króla Heroda wymordowano młodzianków w Judei.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) niewiniątko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. młody mos, młodzian mos, młodzież ż
- forma żeńska młodzianka ż
- przym. młody, młodociany
- przysł. młodo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „młodzianek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „młodzianek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „młodzianek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
