siepacz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕɛpaʧ̑], ASepač], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) oprawca, bandyta, pozostający na czyichś usługach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Trzej jego bracia zginęli w mękach, zgładzeni przez siepaczy Amina[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) okrutny / bezwzględny siepacz • nasłać / wynająć siepaczy / siepaczów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) najemnik, zabójca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Modlitwa o deszcz, Wojciech Jagielski, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.